Ik heb dit boek in mijn lunchpauze op werk uitgelezen en dat was een slecht idee. Ik heb zitten janken van ontroering om het einde! Ik huil niet zo vaak om contemporaries dus dat zegt echt wat :) Ik had dit ook echt niet aan zien komen, want ik was niet zo weg van haar vorige boek.

Dit hele boek gaat over liefde, maar niet op een suikerzoete manier. Het is gewoon hartverwarmend mooi. Wat ik wat minder vond waren de korte stukjes van andere personages, omdat die aanvoelde alsof de schrijfster op een dwangmatige manier alle mogelijke losse eindjes af te ronden. Maar de rest van het boek was zo mooi, dat heb ik de schrijfster vergeven.

Ook vond ik het erg mooi dat dit boek gaat over 1 enkele dag. Dit geeft goed weer hoeveel verschil 1 dag of zelfs 1 moment kan maken op een mensenleven. Ook vind ik het mooi hoe diversiteit in dit boek een rol speelt. Het is een issue, maar op een manier die representatief is voor de personages want het boek gaat er niet over, het gaat over liefde. Diversiteitsdingetjes zijn drempels en dergelijke op die route, en dat is heel mooi weergegeven in dit boek vind ik.