Take a photo of a barcode or cover
odettebrethouwer 's review for:
De acht of negen levens van Stella Fortuna
by Juliet Grames
Dit boek greep me op de eerste bladzijde bij de lurven vast. Ik heb het nu uit, en het heeft me nog niet losgelaten. En dat zal het voorlopig ook nog niet doen.
Wat een indrukwekkend, bijzonder verhaal. En zo bizar goed geschreven. Ik ben er een beetje door van de wereld.
In dit boek lees je het levensverhaal van Stella Fortura. Ze is nu 100 jaar oud. Ze is opgegroeid in een hele andere tijd en cultuur dan hoe wij het leven kennen. Ze heeft ook in periodes geleefd op een manier wat voor ons moeilijk voor te stellen is. Maar de schrijfster schrijft dit zó goed, dat ik me helemaal kan inleven in de situaties.
Een voorbeeld: de zusjes zijn net aangekomen in Amerika en zien 's avonds het pand van een groot warenhuis. Ze vragen zich af of het een kerk is. In het dorp in Italië waar ze vandaan komen, is de kerk het enige gebouw met glas in de ramen. En er komt ligt uit. En er staan beelden met een menselijke vorm achter het raam in het licht.. En ik snap ineens dat ze het voor een kerk aanzien.
Ook is deze schrijfster heel goed met het vertellen van een groot verhaal in weinig worden, en het vertellen van een klein verhaal in veel woorden. Allebei is het op de eigen manier mooi, en de combinatie is helemaal mooi.
Je leert Stella echt kennen voor mijn gevoel. Ik snap waar bepaalde opvattingen en karaktertrekken vandaan komen, ik snap hoe dat invloed heeft op bepaalde beslissingen en hoe haar leven loopt.
Oh wat ben ik blij dat ik in de huidige tijd in dit land en deze cultuur leef nu :P Dit boek doet je echt realiseren wat je allemaal hebt, hoe het leven had kunnen zijn, hoe het leven voor anderen was, hoe het in andere landen/culturen misschien nog steeds wel is.
Als je behoefte hebt aan trigger warnings voordat je een boek oppakt, dit boek heeft ze zo ongeveer allemaal. Maar dat past ook bij het boek, want het vertelt een compleet levensverhaal. Niets wordt ontzien, alles komt voorbij en alles komt aan bod. En dat maakt dit boek zo mooi.
Vergeet ook niet de noot van de auteur te lezen. Die voegt echt iets toe aan het boek en geeft het een diepere laag.
Dit boek sluit ik in mijn hart op een manier die ik hiervoor alleen nog maar met Het verhaal van Alice Hart heb gehad. Dit boek blijft me bij, het raakt me echt en doet wat met me. Een van mijn favorieten van dit jaar wel hoor! Pfoe
En ik vind het mooi dat
Wat een indrukwekkend, bijzonder verhaal. En zo bizar goed geschreven. Ik ben er een beetje door van de wereld.
In dit boek lees je het levensverhaal van Stella Fortura. Ze is nu 100 jaar oud. Ze is opgegroeid in een hele andere tijd en cultuur dan hoe wij het leven kennen. Ze heeft ook in periodes geleefd op een manier wat voor ons moeilijk voor te stellen is. Maar de schrijfster schrijft dit zó goed, dat ik me helemaal kan inleven in de situaties.
Een voorbeeld: de zusjes zijn net aangekomen in Amerika en zien 's avonds het pand van een groot warenhuis. Ze vragen zich af of het een kerk is. In het dorp in Italië waar ze vandaan komen, is de kerk het enige gebouw met glas in de ramen. En er komt ligt uit. En er staan beelden met een menselijke vorm achter het raam in het licht.. En ik snap ineens dat ze het voor een kerk aanzien.
Ook is deze schrijfster heel goed met het vertellen van een groot verhaal in weinig worden, en het vertellen van een klein verhaal in veel woorden. Allebei is het op de eigen manier mooi, en de combinatie is helemaal mooi.
Je leert Stella echt kennen voor mijn gevoel. Ik snap waar bepaalde opvattingen en karaktertrekken vandaan komen, ik snap hoe dat invloed heeft op bepaalde beslissingen en hoe haar leven loopt.
Oh wat ben ik blij dat ik in de huidige tijd in dit land en deze cultuur leef nu :P Dit boek doet je echt realiseren wat je allemaal hebt, hoe het leven had kunnen zijn, hoe het leven voor anderen was, hoe het in andere landen/culturen misschien nog steeds wel is.
Als je behoefte hebt aan trigger warnings voordat je een boek oppakt, dit boek heeft ze zo ongeveer allemaal. Maar dat past ook bij het boek, want het vertelt een compleet levensverhaal. Niets wordt ontzien, alles komt voorbij en alles komt aan bod. En dat maakt dit boek zo mooi.
Vergeet ook niet de noot van de auteur te lezen. Die voegt echt iets toe aan het boek en geeft het een diepere laag.
Dit boek sluit ik in mijn hart op een manier die ik hiervoor alleen nog maar met Het verhaal van Alice Hart heb gehad. Dit boek blijft me bij, het raakt me echt en doet wat met me. Een van mijn favorieten van dit jaar wel hoor! Pfoe
En ik vind het mooi dat