Take a photo of a barcode or cover
odettebrethouwer 's review for:
De opwindvogelkronieken
by Haruki Murakami
Weer zo'n geweldige Murakami die je meesleurt met het verhaal. Ik ging er weer helemaal in op.
Maar toch geen 5*. Er zitten een aantal gruwelijke en een aantal minder prettige scenes in die me toch tegenhouden om dit 5* te geven. Het zijn dingen die je verwacht bij Murakami, waar je haast op rekent, maar dat betekent niet dat ik fan ben van die elementen.
De rest vind ik gewoon zo mooi en fijn dat ik het genoeg vergeef om wel meer te willen lezen, en dat zegt heel wat bij mij want normaal ben ik daar heel kritisch op. Het is meer tekenend voor hoe mooi en geweldig bijzonder ik de rest dus vind.
Ook al zijn er (heel veel en/of hele grote) stukken waarvan ik het nut voor het plot niet zie. Ook vind ik het jammer dat ik als ik het gewoon alleen lees ik aan het einde met een huh-gevoel blijf zitten. Het nawoord van de vertaler verklaarde het een en ander voor me, maar toch heb ik het idee met veel losse draadjes te blijven zitten.
Dat is een stijlding, dat is een keuze. Ik kan het waarderen. Maar ik hoopte op een ontknoping zoals bij 1Q84, waar alle losse eindjes samenvielen tot een indrukwekkend ingewikkeld maar coherent geheel. Dat vond ik echt heel gaaf. Bij dit boek mis ik dat gevoel een beetje.
Maar in 1Q84 zat meer een raardere seks, en dat is toch wel een ding. Dat vond ik in deze relatief meevallen..
Al met al erg van genoten en ik blijf heerlijk in mijn Murakami-flow zitten!
Maar toch geen 5*. Er zitten een aantal gruwelijke en een aantal minder prettige scenes in die me toch tegenhouden om dit 5* te geven. Het zijn dingen die je verwacht bij Murakami, waar je haast op rekent, maar dat betekent niet dat ik fan ben van die elementen.
De rest vind ik gewoon zo mooi en fijn dat ik het genoeg vergeef om wel meer te willen lezen, en dat zegt heel wat bij mij want normaal ben ik daar heel kritisch op. Het is meer tekenend voor hoe mooi en geweldig bijzonder ik de rest dus vind.
Ook al zijn er (heel veel en/of hele grote) stukken waarvan ik het nut voor het plot niet zie. Ook vind ik het jammer dat ik als ik het gewoon alleen lees ik aan het einde met een huh-gevoel blijf zitten. Het nawoord van de vertaler verklaarde het een en ander voor me, maar toch heb ik het idee met veel losse draadjes te blijven zitten.
Dat is een stijlding, dat is een keuze. Ik kan het waarderen. Maar ik hoopte op een ontknoping zoals bij 1Q84, waar alle losse eindjes samenvielen tot een indrukwekkend ingewikkeld maar coherent geheel. Dat vond ik echt heel gaaf. Bij dit boek mis ik dat gevoel een beetje.
Maar in 1Q84 zat meer een raardere seks, en dat is toch wel een ding. Dat vond ik in deze relatief meevallen..
Al met al erg van genoten en ik blijf heerlijk in mijn Murakami-flow zitten!