Ik ben hier te moralistisch voor, misschien ook te puriteins. Het losbandige spreekt me desondanks of daarom juist wel aan. Mooie zinnen.

"Het wilde blauwe ginder daalde over ons neer als een dronken zoomlens die denderend scherpstelde." Ik vraag me dan af wat het origineel was. Toch geen vertaling moeten lezen. Hoewel ik het ook in het Nederlands een mooie zin vind.

Een oppervlakkig leven heel goed beschreven. Gaat veel over de verheerlijking van mensen die op een achteloze manier beroemd of knap zijn. En dat is natuurlijk super lastig. Het expres doen is al lastig genoeg, maar achteloos, pfoeh.

De schrijfster is scherp, egoïstisch en grappig.