Mijn grootste probleem met De Krater is dat het boekenweek geschenk de beste plek is om te innoveren; om te laten zien wat de Nederlandse literatuur waard is. Maar De Krater is niet innovatief. Het is hoogstens een slap aftreksel van veel betere YA die dealt met dezelfde themas. En dat is eeuwig zonde.

Verder is het wel een prima verhaal. Het is prettig hoeveel er doorschijnt van waar Eden mee zit. Ook Johnny is goed uitgewerkt maar Benji blijft qua persoonlijkheid achter. 

Net als veel anderen stoor ik me wel aan het taalgebruik. Het is niet opzettelijk dat Eden lingo gebruikt uit 4 verschillende generaties en dat is storend.