Er zijn hele stukken dat ik dit boek lees zonder bewustzijn. De woorden komen door, maar niet echt. Totdat ik weer ergens wakker word. Niet alles heb ik gelezen misschien, niet alles gevoeld.

Een poëtisch boek over dood en aftakeling. Ik hou van dat soort boeken. Doet me denken aan mensen die al zijn gegaan, afscheid. Het verdriet ooit het huis van je ouders kwijt te raken en daarmee het tastbare bewijs van herinneringen.

Mooi. Ik hoop dat Alzheimer mij en mijn naasten bespaard blijft. Maar die kans is klein, gezien de statistieken.