In The Holiday gaan vier jeugdvriendinnen met hun gezin (voor zover ze dat hebben) naar een luxe villa in Zuid-Frankrijk. Als Kate op de telefoon van haar man verdachte berichtjes ziet, is ze overtuigd dat hij een affaire heeft met een van haar vriendinnen. Maar wie? Terwijl ze dat probeert uit te zoeken broeit niet alleen het weer, maar ook de spanningen. De verschillende opvoedingen hebben invloed op hoe de jeugd met elkaar omgaat, en ook dat heeft zijn weerslag op de ouders.
Naar mate de week vordert lijkt iedereen wel wat op zijn kerfstok te hebben.
Maar aan het einde komt alles, net als het weer, tot een zinderende uitbarsting.

Het begint zo kabbelend, je leert de personages een beetje kennen. Het zijn er best wat, en niet iedereen krijgt evenveel verdiende aandacht. Ookal zou het om goede vriendinnen moeten gaan, je leert ze net niet allemaal even goed kennen. Het verhaal wordt in grote lijnen vanuit Kate verteld vanuit de ik-vorm, lekker vlot en herkenbaar. Af en toe duik je in het hoofd van een van de andere personages en zeker de kinderen zijn goed beschreven. Ik ben verzot op het jochie Daniel geraakt. Mooie metafoor met het weer, van broeierig tot onheilspellend. Echt tot het einde zit je te gokken hoe de vork in de steel zit en dat is dan net weer even anders dan verwacht.

Prettige schrijfstijl ook, en ik ben nu ook benieuwd naar andere boeken van deze schrijver.