Ik moest even in de stijl komen op het begin. Korte zinnen. Hij zei... zij zei....

Mooi dat het over moraal gaat zonder dat het hoogdravend is. Ook vond ik het mooi dat de hoofdpersoon ook menselijke tekortkomingen heeft en dat kleine gebaren in een ogenschijnlijk zinloze of stompzinnige wereld toch iets kunnen betekenen. Juist iets kunnen betekenen.

Het is grappig. Niet schateren maar glimlachen. Mooie personages.

Minpuntje vond ik dat het perspectief van Anna wel erg kinderlijk is voor haar leeftijd. Het is meer het perspectief van een kind dan van een adolescent. Ook vond ik het niet prettig dat het haar perspectief is, maar er ook over haar wordt geschreven in de derde persoon enkelvoud.