Het eerste deel van het boek vond ik prachtig en precies wat ik van dit boek verwachtte.

Het tweede deel was heel hard en rauw en persoonlijk. Zo persoonlijk, dat ik het soms ongemakkelijk vond om te lezen. Wat ik wel goed gedaan vond was dat ze in ieder hoofdstuk een centraal thema had van haar berg en memoires, het was een beetje gesorteerd qua onderwerpen. Dat maakte het wat overzichtelijker om te lezen, maar aan de andere kant was ik daardoor qua tijdlijn door het verhaal af en toe een beetje in de war.

Het derde deel was weer mooier, zachter. Maar voor mij wel heel erg filosofisch af en toe. De verwarring over de tijdlijn werd hier voor mij groter.

Vorige week heb ik Tamsin gezien bij boekhandel Praamsta in Deventer. Was erg leuk, bijzonder ook om haar te zien. 

Het is zeker een bijzonder en uniek boek wat wel aangrijpt maar waar ik niet enorm enthousiast en lyrisch over ben, dat vind ik wel een bijzondere combinatie van mijn gevoelens over dit boek.