Soms in mijn irritatiezone: alle leed is terug te voeren op trauma met een grote of kleine letter T. Als je dat oplost kun je beter leven met lijden.

Ik denk dat lijden ook bij het leven hoort, in ieder geval bij mijn leven. De reden daarvoor weet ik ook niet. Ik denk ook niet dat je het kunt oplossen door je trauma's met kleine letter t erkenning te geven. Het is ook niet mogelijk denk ik om kinderen traumaloos te laten opgroeien in die zin.

Wel heel goed dat hij de vinger op de zere plek legt: de invloed van het kapitalisme en het neoliberalisme op onze geestelijke gezondheid.

Ook onderzoekt hij zijn nieuwsgierigheid naar geestverruimende middelen ten behoeve van gezondheid en gaat hij in gesprek met mensen die op wonderbaarlijke wijze genazen van allerlei nare ziektes: vaak heeft het te maken met een shift in perceptie.

Interessant boek, je blijft toch lezen.