Dit voelt vies.

Ja, het is belangrijk dat er boeken zijn over grensoverschrijdend gedrag. En het is belangrijk dat niet wordt vergeten dat zoiets als Epstein heeft kunnen gebeuren. Maar het voelt heel verkeerd dat er winst wordt gemaakt met zo'n verhaal - en dat is nou eenmaal wel wat een uitgever doet.

Ik had dit ook niet verwacht van de uitgever van het prachtig genuanceerde Grijs. Al helemaal niet in eenzelfde reeks. Ik snap dat dit sensationeel is en voor een goed gesprek kan zorgen en het mag voor de lijst gelezen worden en allemaal goede argumenten, maar toch voelt het voor mij vies.

Waarom ik het toch uitgelezen heb? Omdat ik - ik geef het eerlijk toe - wilde weten wat er nou met Roxy was gebeurd. En ik hoop had, vanwege de uitgever, dat het verhaal een andere kant uit ging dan dat ik dacht. 

Anderhalf uur van mijn leven die ik niet meer terug krijg.